رابط کامپیوتری مغز درواقع با ﻫﻤﮕﺮاﯾﯽ ﻧﺎﻧﻮﻓﻨﺎوری و ﻋﻠﻮم شناختی شکل می‌گیرد. به گفته علی رسولی مدیر ترویج و فرهنگ‌سازی مرکز راهبردی فناوری‌های همگرا، این رابط شامل مجموعه‌ای از فنون برای دریافت و پردازش سیگنال‌های عصبی و تولید سیگنال متناسب برای بازخورد دادن به مغز است.

جایگزینی برای روش‌های معمول انتقال اطلاعات

این سامانه‌، نیاز انسان به روش‌های معمول انتقال اطلاعات، مانند گفتار یا فشردن صفحه کلید را کاهش داده یا جایگزین آنها می‌شود بنابراین می‌تواند ارسال پیام از مغز افراد و رمزگشایی ذهن را ممکن کند. چنین قابلیتی سبب شده تا رابط کامپیوتری مغز در شاخه‌های مختلفی مانند سلامت، سرگرمی و کنترل کاربرد داشته باشد.

امکان تعامل معلولان با محیط

این محصول که مسیر میان مغز و رایانه را تعریف می‌کند، کاربردهای دیگری هم برای انسان دارد. از آنجایی که با این سامانه، فعالیت‌های ذهنی به سیگنال‌ها و فرمان‌های ملموس تبدیل می‌شوند، ضمن ارتقای قابلیت‌های افراد عادی، اشخاص معلول نیز امکان تعامل با افراد دیگر و محیط‌های خارجی را به دست می‌آورند.

فرد معلول به کمک این سامانه می‌تواند حالات ذهنی و تصمیمات خود را از طریق انواع روش‌ها از قبیل ابزارهای هجی‌کردن حروف، طبقه‌بندی معنایی یا ارتباط گفتار خاموش، به زبان آورده یا به روی کاغذ انتقال دهد.

اندازه‌گیری ویژگی‌های فیزیولوژیکی افراد سالم

بنابراین کاربرد این سامانه برای افراد معلول می‌تواند یافتن مسیرهای ارتباطی جایگزین باشد. هرچند که این محصول در انسان‌های سالم نیز کاربردهایی دارد. افراد سالم می‌توانند از این سامانه، به عنوان یک ابزار اندازه‌گیری فیزیولوژیک که اطلاعات احساسی، شناختی یا حالات روحی آنها را بازیابی می‌کند، استفاده کنند.

این رابط‌ها قادر خواهند بود تا عملکرد بدن را در مواردی که ممکن است خطایی از سوی انسان سر بزند، تقویت کنند. تقویت عملکرد یک راننده خواب‌آلود هنگام رانندگی، از جمله مثال‌های به‌کارگیری این فناوری است.

هر چند که سامانه رابط کامپیوتری مغز، خود به عنوان یک ابزار نوین محسوب می‌شود اما محققان این حوزه درصدد هستند تا با توسعه این فناوری، به مسیرهای ارتباطی مستقیم میان مغز و وسایل خارجی برسند تا بتوانند افکار و مقاصد انسان‌ها را به دنیای خارج منتقل کنند.

مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری

#17